Podsumowanie zrealizowanej innowacji pedagogicznej: Wpływ elementów integracji sensorycznej na rozwój mowy w terapii logopedycznej

Od września w naszej szkole na zajęciach logopedycznych realizowana była innowacja pedagogiczna, która wzbogacała terapię logopedyczną o elementy integracji sensorycznej. Dzięki temu nowatorskiemu podejściu dzieci miały możliwość wszechstronnego rozwijania umiejętności komunikacyjnych, jednocześnie stymulując swoje zmysły i wspierając procesy poznawcze.

Współczesne podejście do terapii logopedycznej coraz częściej uwzględnia elementy integracji sensorycznej (SI), co stanowi innowację pedagogiczną o znacznym potencjale wspierającym rozwój mowy. Integracja sensoryczna, czyli zdolność organizmu do odbierania, przetwarzania i odpowiedniego reagowania na bodźce zmysłowe, odgrywa kluczową rolę w rozwoju funkcji poznawczych, emocjonalnych oraz motorycznych, które są silnie powiązane z kompetencjami językowymi.

Kluczowe aspekty wpływu integracji sensorycznej na rozwój mowy:

  1. Poprawa funkcji motorycznych i artykulacyjnych
    Ćwiczenia sensoryczne, takie jak zabawy angażujące propriocepcję czy równowagę, wspomagają rozwój motoryki małej i dużej. Zwiększenie precyzji ruchów ciała, w tym mięśni aparatu artykulacyjnego, bezpośrednio wpływa na poprawę wyrazistości mowy.
  2. Regulacja napięcia mięśniowego
    Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej często mają trudności z kontrolą napięcia mięśniowego, co może utrudniać prawidłową artykulację. Terapia SI pomaga w regulacji napięcia, co pozytywnie wpływa na koordynację ruchów języka, warg i podniebienia.
  3. Stymulacja percepcji słuchowej i wzrokowej
    Elementy terapii SI, takie jak ćwiczenia stymulujące reakcje słuchowe (np. identyfikacja dźwięków) i wzrokowe (np. śledzenie obiektów), wspierają rozwój umiejętności fonematycznych i wzmacniają zdolność różnicowania dźwięków mowy.
  4. Redukcja stresu i poprawa koncentracji
    Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi często doświadczają trudności w regulacji emocji i utrzymaniu uwagi. Aktywności SI, takie jak kołysanie, uciskanie lub dotyk, pozwalają na redukcję nadmiernego pobudzenia lub wyciszenie układu nerwowego. Dzięki temu dzieci są bardziej skupione i otwarte na naukę nowych umiejętności językowych.
  5. Rozwój komunikacji niewerbalnej
    Terapia SI zachęca do eksplorowania bodźców i nawiązywania kontaktu wzrokowego, co wspiera rozwój komunikacji niewerbalnej, będącej fundamentem późniejszej komunikacji werbalnej.

Przykłady zastosowania integracji sensorycznej w terapii logopedycznej:

  • Zabawy z masami plastycznymi (np. ciastoliną, piaskiem sensorycznym) – rozwijają czucie dotykowe i motorykę małą, co wspiera precyzyjne ruchy języka i warg.
  • Ścieżki sensoryczne – wspomagają równowagę i koordynację, co przekłada się na lepsze planowanie ruchowe w mowie.
  • Zabawy dźwiękowe – stymulują percepcję słuchową, co jest kluczowe w nauce poprawnej artykulacji.

Wnioski

Wdrożenie elementów integracji sensorycznej w terapii logopedycznej wpływa holistycznie na rozwój dziecka, wspierając zarówno aspekty fizyczne, jak i emocjonalne. Dzięki temu innowacyjnemu podejściu dzieci z trudnościami w rozwoju mowy mają większe szanse na skuteczne pokonanie barier i osiągnięcie pełni swoich możliwości językowych. Integracja sensoryczna nie tylko wspiera terapię logopedyczną, ale także wzmacnia ogólny rozwój dziecka, co czyni ją cennym elementem nowoczesnych metod pedagogicznych.

Uczniowie bardzo chętnie uczestniczyli w tego typu zajęciach, dlatego w drugim okresie roku szkolnego innowacja będzie kontynuowana. Pozwoli to na dalsze wzbogacanie procesu terapeutycznego poprzez łączenie rozwoju umiejętności językowych z działaniami stymulującymi zmysły, co w istotny sposób wspiera kompleksowy rozwój dzieci.

Opracowała: Marta Pociask

logopeda