Jak co roku, tradycyjnie, a w naszej szkole już po raz piąty, cały miesiąc październik poświęcony jest osobom z afazją rozwojową. Z tej okazji przygotowano gazetkę tematyczną przedstawiającą, jakie trudności i emocje towarzyszą dzieciom, które mają problemy z mówieniem, powtarzaniem, czytaniem i pisaniem oraz rozumieniem mowy.
Co oznacza termin: niedokształcenie mowy o typie afazji?
Jest to zaburzenie wszystkich czynności mowy, czyli:
- powtarzania,
- percepcji, inaczej rozumienia
- ekspresji, inaczej nadawania (mówienia)
- czytania i pisania
Na czym w głównej mierze polega niepełnosprawność dzieci afatycznych?
Dzieci z niedokształceniem mowy o typie afazji mają trudność z wypowiedzeniem tego, co jest dla nich ważne – potrzeb, uczuć, myśli. Zwykle, im są starsze, tym bardziej stają się świadome tego deficytu rozwojowego. Dodatkową przeszkodą jest mniej lub bardziej ograniczona zdolność rozumienia tego, o czym mówią inni, co powoduje, że uczestniczenie w relacji społecznej jest utrudnione. Mimo postępów w terapii, objawy zaburzenia są długotrwałe i utrzymują się w mniejszym lub większym stopniu przez całe życie dotkniętej nim osoby.
Dzieci afatyczne są często bardzo męczliwe i emocjonalnie labilne. Wrażliwe, lękowe, niepewne. Objawy w sferze emocji są spowodowane ogólnie mniejszą dojrzałością procesów nerwowych, z drugiej strony zaburzeniami komunikacji słownej.
Nauka czytania i pisania sprawia im poważne trudności. Jeśli nawet zdarza się, ze bardzo łatwo opanowują technikę czytania, mają trudności ze zrozumieniem treści.
Dlatego wspieranie dzieci doświadczonych afazją jest bardzo ważnym gestem. Rozpowszechnianie wiedzy na temat afazji pomoże im poprawić komfort życia z tym zaburzeniem. Wiedza prowadzi do zrozumienia i do konkretnego działania, a działanie przynosi wymierne korzyści.
Bibliografia:
1. A. Paluch, E. Drewniak-Wołosz „ Dziecko afatyczne w szkole i przedszkolu”, Komlogo, 2017r.
