Bohaterem opowiadania jest niewidomy chłopiec, który opowiada innemu dziecku o postrzeganiu świata z perspektywy osoby niewidomej. Osoby niewidome, niedowidzące lub mające problemy ze wzrokiem spotykamy codziennie. Ale czy odczuwamy empatię, gdy widzimy, jak trudno czasem zmierzyć się z nimi, na przykład z barierami architektonicznymi w naszym otoczeniu? Czy delikatnie wyciągamy pomocną dłoń? Na te i inne pytania uczniowie warsztatu próbowali znaleźć odpowiedzi w ramach realizacji projektu „ABC EMPATIA”. Podstawowym elementem zrozumienia drugiego człowieka jest „wejście w jego rolę”, czyli odczuwanie przez działanie. Dlatego zaczęliśmy od spaceru wokół szkoły, gdzie mogliśmy natrafić na „wypukłe” elementy, na przykład na trawnikach czy przy chodnikach. Było to wprowadzenie do rozmowy na temat niepełnosprawności związanej z dysfunkcją wzroku. Przeczytaliśmy opowiadanie „Biała laska” i stworzyliśmy mapę myśli na ten temat. Uczniowie z chęcią zapoznali się z alfabetem Braille’a i spróbowali napisać swoje imię w ten sposób. Podczas zajęć praktycznych, z zawiązanymi oczami, chętne osoby próbowały wyostrzyć swój zmysł dotyku i rozpoznać, co wyciągnęły z sensorycznego worka. Sterując zmysłem słuchu, odgadywały dźwięki z otoczenia. Na koniec, jako podsumowanie, obejrzeliśmy krótki dokument o psach przewodnikach i ich ważnej roli w bezpiecznym funkcjonowaniu osób niewidomych.
Uczestnicy warsztatu otrzymali wartościową lekcję tolerancji i wrażliwości, którą mam nadzieję, że wykorzystają w codziennym życiu.
