Chodź! Pomalujmy Wielkanoc, pisanki w kolory tęczy,
Tchnijmy radość w barwy wiosny, w żółty, zielony, niebieski.
Chodź! Rozdajmy uśmiechy, empatią twarze ubierzmy,
Niech te święta będą piękne i my wszyscy w te święta lepsi.
W przeddzień przerwy świątecznej uczniowie klasy 5e zajęli się z malowaniem pisanek, aby w ten sposób nawiązać do starej tradycji.
Najstarsze pisanki odkryto na terenach Mezopotamii. Zwyczaj był także obecny w Cesarstwie Rzymskim czy w Egipcie. Jednak trudno powiedzieć, kto był pierwszy i dlaczego. Na pewno ta tradycja była już obecna na terenie Polski pod koniec X wieku – archeolodzy znaleźli pozostałości pisanek w trakcie wykopalisk na opolskiej wyspie Ostrówek.
W dawnych czasach pisanki tworzyły wyłącznie kobiety. Cały proces odbywał się w Wielki Piątek. Pisanki były wręczane w formie prezentu osobie, która podobała się jej właścicielowi. Innym praktycznym zastosowaniem pisanek był „wykup” w Lany Poniedziałek. Dziewczęta dawały chłopcom po malowanym jajku, aby ci nie oblewali ich wodą.
Pisanki, kraszanki, drapanki…
Choć ogólnie każde malowane jajko jest nazywane pisanką, to technika wykonania determinuje nazwę ozdoby. Możemy wyróżnić kilka z nich. Najpopularniejszą jest już wspomniana pisanka, która powstaje w wyniku rysowania (pisania) woskiem po skorupce, a następnie zanurzania w barwniku. Kraszanki to jajka gotowane w naturalnym barwniku, np. w soku z buraka (kolor czerwony), łupinach cebuli (kolor brązowy) czy w płatkach bławatka (kolor niebieski). Drapanki, jak sama nazwa sugeruje, powstają w wyniku drapania ostrym narzędziem po barwionej skorupce.
Innymi mniej znanymi rodzajami pisanek są ażurki, czyli skorupki z wyciętymi wzorami, naklejanki, czyli jajka z naklejanymi nitkami, tkaninami, płatkami kwiatów oraz nalepianki, jajka dekorowane papierowymi wycinkami.
