Dzieciaki krzyczą, piszczą, hałasują. To ich sposób komunikacji i wyrażania emocji. Kiedy jednak trzeba publicznie krzyknąć…
Ale może tak od początku.
Uczniowie kl. 3c tworzyli w grupach scenki związane z bezpieczeństwem. Rzetelnie przygotowali się do zajęć. Były policyjne czapki i kajdanki, kominiarki, maski hakera… Tam, gdzie zabrakło rekwizytów, z pomocą przyszła dziecięca pomysłowość. Teczka plastyczna stała się monitorem, a podręcznik klawiaturą. Uczniowie zaprezentowali niebezpieczne sytuacje, z którymi mogą się zetknąć w internecie, na ulicy, na placu zabaw. Pokazali, jak sobie poradzić, kogo poprosić o pomoc. Poważnej tematyce towarzyszył śmiech i radość.
A wracając do krzyku. Na wychowaniu fizycznym dzieci brały udział w zabawach ruchowych, podczas których osoba dotknięta miała głośno krzyczeć: Ratunku! Pomocy! I co? …. Okazało się, że dla wielu uczniów nie było to takie proste. Jednak wspólnie poszło im celująco! J
