Tradycją stało się, że co rok, w ramach szkolnych obchodów Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych, uczniowie z klas integracyjnych, uczący się na co dzień w dębickiej „Jedenastce” pod kierunkiem nauczycieli wspomagających przygotowują przedstawienie. Jesteśmy szkołą noszącą zaszczytne imię 5 Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej. Jednym z naszych celów jest wychowanie młodego pokolenia Polaków dumnych ze swojego kraju, znających historię ojczyzny, jej kulturę i obyczaje. Cel ten przyświeca również nam – mówią nauczyciele wspomagający nauczanie i wychowanie 65 dzieci niepełnosprawnych, uczących się w Publicznej Szkole Podstawowej nr 11 z Oddziałami Integracyjnymi w Dębicy.
Przedstawienia odbywają się cyklicznie od ośmiu lat. Uczniowie z klas integracyjnych do tej pory wystawili na szkolnej scenie „Szewczyka Dratewkę”, „Jasia i Małgosię”, „Czerwonego Kapturka”, „Calineczkę” i „Krakowskie legendy”. Staramy się, aby organizowane corocznie przedstawienia wiele wnosiły w życie naszych podopiecznych. Chcemy przekazać uczniom pozytywne wzorce dotyczące życia, określonych wartości i tożsamości narodowej. Dlatego staramy się wybierać bajki polskich autorów lub takie, które niosą ze sobą głębokie przesłanie. Dbamy również o to, aby tematyka inscenizacji związana była z naszym krajem, jego legendami i przeszłością. Przedstawienia stają się wówczas żywą lekcją historii, zarówno dla aktorów, jak i dla widzów – mówią nauczyciele.
W tym roku przyszedł czas na adaptację sceniczną bajki ks. Mieczysława Malińskiego „Jest taki kwiat”. Od października rozpoczęły się próby, w czasie których dzieci uczyły się ról, odpowiedniej mimiki, gestów, ruchu scenicznego, tańca, współpracy z innymi, równocześnie dobrze się przy tym bawiąc. W tym czasie nauczyciele pracowali nad ostateczną wersją scenariusza przedstawienia, przygotowali kostiumy, scenografię i oprawę muzyczną. Finałem tych prac były przedstawienia, które wystawiono 7 i 8 grudnia 2017r. Obejrzeli je wszyscy uczniowie naszej szkoły oraz zaproszone przedszkolaki z dębickich przedszkoli. W szkole zapanował niezwykły, teatralny klimat, jaki potrafią stworzyć tylko dzieci, również te niepełnosprawne. 7 grudnia, na wieczornym przedstawieniu pojawili się zacni goście: pani Małgorzata Rauch – Podkarpacki Kurator Oświaty, pan Wojciech Iwasieczko – Zastępca Burmistrza Miasta Dębica, ksiądz prałat Antoni Bielak, ksiądz prałat Józef Dobosz, pan Piotr Niedbalec – Dyrektor PCPR w Dębicy, siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek w Dębicy, a także rodzice, rodzeństwo, dziadkowie i rodziny uczniów występujących w przedstawieniu. Szczególne słowa uznania i podziękowania zostały skierowane przez panią Alicję Prus – Dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej nr 11 z Oddziałami Integracyjnymi w Dębicy im. 5 Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej do pana doktora Karola Dudka – Prezesa Fundacji „Będzie lepiej” ks. Mieczysława Malińskiego, który przybył wraz z małżonką. W imieniu uczniów i ich rodziców dziękuję za zaszczycenie nas swoją obecnością – powiedziała pani Dyrektor.
Lekkość, z jaką młodzi aktorzy wcielili się w grane przez siebie postacie, niewymuszony wdzięk, naturalność oraz niezwykła umiejętność wywoływania wzruszeń sprawiły, że inscenizacja okazała się absolutnie wyjątkowa. Widownia nagrodziła młodych aktorów owacjami na stojąco. Ambicją nauczycieli wspomagających jest takie wspieranie rozwoju dzieci niepełnosprawnych, aby czuły się wartościowe i ważne, by miały poczucie sprawstwa, wierzyły w swoje siły. Spośród wielu pomysłów zaprezentowania ich umiejętności najtrafniejsze okazały się właśnie przedstawienia teatralne. Cieszą się one największą popularnością. Budzą wiele emocji. To prawdziwe święto szkoły, na które wszyscy czekają – mówią nauczyciele wspomagający z dębickiej „Jedenastki”.
Tak też było i tym razem. Bajka ks. Malińskiego została wybrana nieprzypadkowo, bowiem jej przesłanie uświadamia nam wszystkim, że jeśli tylko się postaramy, dobro może stać się udziałem każdego z nas. W finałowej scenie przedstawienia padają słowa: Każdy z nas ma taki kwiat w duszy. I Ty też. Kwiat Twojego sumienia. Jeśli wieczorem w Twojej duszy jest ciemno, smutno i zimno, to znaczy, że Twój dzień, który przeszedł, nie był dobry. A jeśli wieczorem jesteś szczęśliwy, Twoja dusza napełniona jest szczęściem, światłem, muzyką, to znaczy, że Twój dzień był dobry. Warto o to zabiegać, bo jak powiedział Cyceron „Między dobrymi wszystko dobrze się układa”.
